DRIE KINDEREN
Op de vraag hoeveel kinderen ze heeft, zou Suzan zonder twijfel nog steeds ‘drie’ antwoorden. Maar de realiteit is hard: haar twee dochters overleden slechts weken na hun geboorte. Haar zoontje is inmiddels vijf.
HOOP
Toen haar eerste dochter Sara geboren werd, leek ze kerngezond. Maar na een paar weken ging ze minder goed drinken en bleek ze in het ziekenhuis een gigantische bloedprop bij haar hart te hebben. Ze was niet meer te redden. “Zelfs toen de artsen zeiden dat het niet meer goed ging komen, bleef ik hopen. Zonder die hoop had ik het niet volgehouden. Je kunt het niet aan als je niet érgens dat sprankje hoop hebt.”
DOOD EN LEVEN TEGELIJK
De kinderwens bleef en Suzan werd maanden later opnieuw zwanger. “Het was een rare periode, want je bent met dood en leven tegelijk bezig.” Volgens de artsen was de ziekte die Sara had niet erfelijk, en dus leek er niets aan de hand toen ook Liv kerngezond ter wereld kwam. Maar ook zij kreeg dezelfde symptomen en haalde het niet.
ROUW
“Voor mij is rouw dat je het enorme verdriet dat je hebt een plek geeft, dat je dat verweeft in je leven. Dat het verdriet een onderdeel van je wordt. Dat is de nieuwe ik en het verdriet hoort nu bij mij. Ik ben altijd dat gemis. Ik ben altijd de moeder met twee onzichtbare dochters.”
LINDA nieuws, NTR
