Even stilstaan en lezen.

Wij komen nooit meer saam,
De wereld drong zich tussenbeiden.
Soms staan wij beiden 's nachts aan 't raam
Maar andre sterren zien we in andre tijden

Uw land is zoo ver weg van mijn land verwijderd:
Van licht het verste duisternis - dat ik
Op vleuglen van verlangen rustloos reizend
U zou begroeten met mijn stervenssnik

Maar als het waar is dat door groote dromen
Het zwaarst verlangen over wordt gebracht
Tot op de verste ster: dan zal ik komen
Dan zal ik komen, iedren nacht